Uygar’ın kolu kırıldı tam 13 gündür ameliyat yapılamıyor

Sıhhat Bakanlığı’nın medikal dalına olan borcunun ödenmemesi insanların sıhhatini tehdit eder hale geldi. 15 yaşındaki Uygar’ın kolu kırıldı. 3 hastane gezdi. 13 gündür ameliyat için gerekli materyal bulunamıyor. Annesi isyan etti: “Hep kötüyü örnek aldık, umut hiç olmayacak.”

Medikal dalı, kamudan birikmiş alacaklarını uzun vakittir tahsil edemiyor. Korkulan noktaya gelindi artık ameliyatlar da yapılamıyor. Gelinen noktanın son örneklerinden biri 15 yaşındaki Uygar’ın başına geldi.

Etüde giderken düşerek kolunu kıran Uygar, çabucak ambulansla hastaneye kaldırıldı. Röntgen çekildi. Kolunda önemli bir kırık tespit edildi. Hekimler “Platin takılması gerekiyor lakin elimizde yok” dedi.

Uygar Adana’da 3 hastane gezdi lakin platin bulunamadı. Kol süreksiz olarak alçıya alındı. Uygar ağrılar içinde 1 Aralık’tan bu yana tam 13 gündür platin alınmasını bekliyor.

HEKİM: “HEMEN AMELİYAT EDİLMESİ GEREKİYOR LAKİN GEREÇ YOK” 

Süreci annesi Nilüfer Aslan şöyle anlatıyor:

  • 1 Aralık günü oğlum Uygar etüd merkezine giderken nöbetçi eczanenin orta refüje koyduğu tabelanın ipine takılarak düşmüş. Etraftakilerin yardımıyla ambulansla Seyhan Devlet hastanesine kaldırıldı.
  • Tabip, “Kolunda kırık var, ameliyat edilmesi gerekiyor ancak hastanede platin ve materyaller yok, ne vakit geleceği de aşikâr değil isterseniz yatış yapabiliriz” dedi. Ne vakit geleceği belirli olmadığı için meskene döndük. Bize haber vereceklerini söylediler.

“AĞRILARI DİNMEDİ”

  • Ağrıları dinmedi, bir haber de çıkmayınca bu kez Çukurova Devlet Hastanesi’ne gittik. Birebir formda “Malzeme yok” dediler.
  • 7 Aralık’ta Balcalı Hastanesi’ne gittik Orda da gereç yoktu. “Ne vakit gelecek” dediğimizde, “Hiçbir bilgimiz yok” dediler. “Biz size haber veririz dediler bugün için, hala haber yok.”
  • Bu ortada birinci olarak toplumsal medyadan durumu yazdım ve Sıhhat Bakanlığı’nı etiketledim. Beni aradılar. Olayı tekrar anlatmamı söylediler. Dönüş yapacaklarını söylediler.

“BİZİ NEDEN ŞİKAYET ETTİNİZ?”

  • 3-4 saat sonra Seyhan Devlet Hastanesi’nden aradılar. Kendilerini şikayet ettiğimi söylediler. “Hayır ne hastaneyi, ne hekimi şikayet ettiğimi yalnızca gereç olmadığını söylediğinizi yazdım” dedim. “Bu durum hastanemizle alakalı değil, medikalcilerle ilgili, şu an medikalcilerle anlaşamıyoruz” dediler.
  • “Peki ne vakit anlaşacaksınız?” diye sordum, “Hiçbir bilgimiz yok” dediler.
  • Tekrar 184’ü aradım. Vilayet Sıhhat Müdürlüğü’yle konuştuklarını ilettiler. Vilayet Sıhhat Müdürlüğü de medikalcilerle yaşanan sorun nedeniyle bu durumda olduklarını aktarmış.
  • Biz Adana’da yaşıyoruz. Bekar bir anneyim, nafakayla geçinmeye ayakta kalmaya çalışıyorum. 10 yaşında “hafif mental” bir de kızım var.

“22 KİLOMETRE UZAKTA BİR OKULA VERDİLER”

  • Kızımın özel bir durumu var onunla daima ilgilenmem gerekiyor. Oğlum Uygar açık öğretim lisesinde zira devletimiz ona konutumuza yakın bir okul gösteremedi. 22 kilometre uzakta bir okula kayıt yapabileceğimiz söylediler.
  • Valiliğe başvurdum. Kızımın özel durumunu anlattım. Oğlumun o okula gitmesi için 400 TL servis , 600 lira da yemek parası istendiğini, bunu karşılamamın mümkün olmadığını anlattım. Yakın bir okula alınmasını arzettim. Yapmadılar.
  • Ben de oğlumu açık öğretim lisesine yazdırdım. Etüde de desteklemeye çalışıyorum. İşte o etüde giderken bu kaza yaşandı.
  • Bu güç günlerin bir an önce bitmesini istiyorum, oğlumun acılarının dinmesini istiyorum.
  • Platinin olmama sebebi doların yüksekliği. Bu ülkenin başına ne geldiyse cahillikten geldi. Daima berbat ülkeleri örnek aldık, Umut hiç bir vakit olmayacak.

Kaynak: Sözcü

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published.