Marius Sumudica: “Eminim, Türkiye’ye döneceğim”

[SPORX ÖZEL RÖPORTAJ] Bu dönem rüzgar üzere esti, bir anda yükseldi, çok ani düşüş yaşadı. Marius Sumudica, son periyotta Türkiye’ye gelmiş tahminen de en renkli yabancı teknik adamlardan biriydi ve alanda oynattığı futbolun dışında açıklamalarıyla, yaptıklarıyla da çok konuşuldu. Marius Sumudica ile Türkiye’de geçirdiği günleri, amaçlarını, pişmanlıklarını, hakemlerle ilgili niyetlerini ve hayallerini konuştuk.

Gaziantep FK’da çok başarılı bir devir geçirdiniz ve tartışmalı bir sonla veda ettiniz. Gaziantep FK dediğimizde neler hissediyorsunuz?

Gaziantep FK’yı, orada yaşadıklarımı nitekim özlüyorum. Yurt dışında beni en çok geliştiren ve eğlendiren deneyimim oldu, kusursuz hissettim. Kenti, taraftarları çok sevdim, beni sokakta durdurup daima fotoğraf çektirmek isteyen, beni kutlayan insanları özlüyorum. Kulüpte çalışan insanları, birlikte çalıştıklarımı, sıfırdan kurduğum grupta birlikte çalıştığım oyuncuları özlüyorum. Maç kazandıktan sonra yaşadıklarımı özlüyorum. Vakitle çok kıymetli bir güç haline gelmiştik, bunu çok özlüyorum. Kulübü birinci sıraya taşımak, Ocak ayında kovulduğumda 3. sırada bırakmak benim için çok manalıydı. Şayet devam etseydim birinci 4 için çaba edecektik, buna eminim. Medyada ve televizyonda da herkes bizi konuşuyordu.

Ayrılık sonrasında Gaziantep FK’nın maçlarını izlemeye devam ettiniz mi? Grubun mevcut durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Ayrıldıktan sonra Türkiye’deki tüm maçları takip ettim. Harika Lig benim bağlı olduğum bir lig, Türkiye sevdiğim bir ülke, benim ikinci konutum. Maçları izlemeyi sürdürüyorum. Gaziantep’te şu anda neyin eksik olduğunu söylemek mevcut teknik yönetici için adaletsizlik olur. Günün sonunda dikkate alınan sonuçlardır ve dönem bittiğinde, her şey belirli olduğunda teknik yöneticilerin katkısı karşılaştırılacaktır. Şu anda öteki bir teknik yönetici için konuşmak profesyonel olmaz, saygısızlık olur. Oyuncuları özledim, atmosferi özledim lakin hayat bu türlü, diğer bir teknik adamları var ve onlar da profesyonel olarak devam etmek zorunda.

Rizespor’da neden olmadı?

Rizespor’a gitmek, 13 yıllık teknik yöneticilik mesleğimdeki bahtsız kusurlarından biri. Orta vermem gerekirken vermedim, dönem ortasında grup almayı kabul ettim. Birkaç sorunu olan, Boldrin ve Remy üzere birtakım kıymetli oyuncuları sakat olan ve neredeyse 20 oyuncusu Kovid olan bir kadrosu almayı kabul ettim. Bir birinci 11 bile çıkaramadım ve yediğimiz gollerin yüzde 80’i duran toplardan oldu, bu türlü bir şanssızlık yaşadık, maçların sonlarına hakikat da konsantrasyon eksikliği görüldü. Devam etmek istemedim. Beni idare göndermedi, onlar yaptığım işten mutlulardı ve devam etmek istediler lakin ben yorgun hissettim, daha fazla konsantrasyonumu sağlayamayacağımı fark ettim ve bıraktım.

Türkiye’den yeni bir teklif aldınız mı?

Rizespor’dan ayrıldıktan sonra Türkiye’den önemli bir teklif almadım lakin Suudi Arabistan’dan iki teklif oldu. Onları da reddettim zira para benim için öncelik değil. Avrupa’da kalmak istiyorum. Birkaç menajerlik şirketiyle iletişimdeyim, Türkiye’den temaslarım olanlar da var ve onlar beni arayıp tekrar Türkiye’ye dönmek isteyip istemediğimi soruyorlar. Elbette Türkiye benim için cazibeli ve yaz aylarında benimle çalışmak isteyen menajerler oluyor fakat şu anda önemli bir teklif yok. Dönem sonunda göreceğiz. Türkiye’ye dönmek isterim ve daha fazlasını başarabileceğimi hissedeceğim bir noktada döneceğime de eminim.

Mesleğinizdeki yeni maksat nedir? Türkiye’ye dönmek ister misiniz?

Planım Türkiye’de Avrupa için çaba edecek bir gruba gitmek. Şayet Gaziantep’te devam etseydim, Avrupa Ligi bileti alırdık fakat latife gayeli sözlerim nedeniyle yaptığım yanılgı maalesef kusursuz bir gruptan, kentten gönderilmeme neden oldu. Birlikte çalıştığım beşerler hala beni arıyor zira arkadaş canlısı, sevilen, savunduğu pahalar için savaşan, birlikte çalışılması istenen bir beşerim.

Gaziantep FK’da çalıştığınız devirde oyunculara prim verdiğiniz ortaya çıktı, maçlardan sonra onlara armağanlar aldığınızı da gördük. Sumudica çok mu varlıklı yoksa sahiden âlâ bir insan mı?

Oyunculara ikram vermek benim için büyük bir zevk. Bu kadroda güzel bir atmosfer oluşturuyor ve birebir vakitte birlikte çalıştığım, kulübün yeterliliğini düşünen bireylere, alandaki performansları ve kapalı kapılar akabinde kulübün faydası için yaptıkları nedeniyle hak ettiklerini vermemi, onlara olan minnettarlığımı göstermemi sağlıyor. Bu mevzuda konuşmayı çok sevmiyorum zira bu aslında kulübün iç sıkıntısı ve kulübün içinde kalmalı. İkram vermek kulüpte yeterli bir çalışma ortamı oluşturuyor, çalıştığım her grupta uyguladığım bir metot bu.

Türkiye’ye dönerse, nasıl bir grupta çalışmak ister?

Şu anda benim en büyük önceliğim, Türkiye’ye geri dönmek. Daha evvel de söylediğim üzere para benim asıl gayem değil, performans, sonuçlar ve yönettiğim kulüpte rahatlıkla çalışmak önceliğim. Gaziantep ve Kayseri’de güzel sonuçlar aldım. İki grubu da yaz aylarında aldım ve ideolojime uygun oyuncuları transfer ettim. Rize’de bu olmadı lakin Rize’de de yaz aylarında vazifeye gelseydim rahatlıkla birinci 10 içinde dönemi bitirirdik.

Gaziantep FK’da yaptıkları sonrasında “Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe yahut Trabzonspor üzere bir şampiyonluk gayesiyle yola çıkan bir ekibi yönetsem şampiyon olurduk” diyor musunuz?

Büyük bir kadrosu yönetseydim ne yapardım konusunu konuşmak istemiyorum. Büyük bir kadrosu, futbol tarihi olan bir kadrosu yönetmek isterdim. Bu bana Avrupa’da savaşma ve Üstün Lig’in doruğu için gayret etme bahtını verirdi lakin kimse unutmamalı ki ben bunu Gaziantep’te de yaptım. Onları ligin tepesine taşıdım, Türkiye’nin en güzel 3 kadrosu ortasına soktum. Bu çok bedelli bir şey ve büyük İstanbul ekiplerinin şampiyonluğuyla eş kıymet. Gaziantep’te güçlü bir grup kurdum, 28 maç üst üste gol atan, konutunda 1 yıl boyunca yenilmeyen bir kadro olduk. Yeni yükselen bir ekip için bu mucize demek.

Sumudica’nın en büyük hayali nedir?

En büyük amacım Romanya’da yaptığım üzere, başında olduğum ekiplerle kupalar kazanmak ve Avrupa için savaşmak. Romanya’da ulusal ekip teknik yöneticiliği için yapılan anketlerde birinci sırada çıkıyorum, bunun benim için büyük manası var, bir teknik adam için büyük bir gurur. Türkiye’ye geri dönerek bir kupa kazanmak istiyorum ve bunun gerçekçi bir maksat olduğuna da sahiden inanıyorum.

Türkiye’de unutamadığınız bir maç var mı?

Türkiye’de unutamadığım bir maçı söylemenin ötesinde, unutamadığım maçları söyleyebilirim. 1 ay boyunca şahane maçlar oynamıştık. Deplasmanda Başakşehir, içeride 3-1 Fenerbahçe, Kasımpaşa deplasmanında 4-0, Alanya karşısında 3-1… Ligin doruğundaki kadrolarla oynanan maçlarda 12 beklenen puanın 12’sini almıştım ve bu bizi ligin doruğuna taşımıştı. Türkiye’de en düzgün dönemim ve en düzgün geçirdiğim ay buydu.

Türkiye’de çalıştığı devirde sıkça tribüne gönderildiniz. Türk hakemleri hakkında kanılarınız nelerdir?

Türk hakemleri güzel. Daima söylemişimdir, Romanya’daki hakemlerin üzerindeler. Lakin Suudi Ligi’nden âlâ diyemem zira oraya dünyanın dört bir yanından en güzel hakemler getiriliyor. Türkiye’de âlâ hakemler var, kimileri bana hürmet duyuyordu lakin birtakım vakitler bana çok kolay sarı kart gösterdikleri, oyundan süratli ihraç ettikleri vakitler oldu. Geniş açıdan bakarsam, lige renk katan karizmatik bir teknik adamdım ve herkesle düzgün bağlantılarım vardı.

Türkiye’de para cezaları da aldığınız devirler oldu. Haksızlığa uğradığınızı düşünüyor musunuz?

Ben hislerini açıkça aşikâr eden bir teknik adamım ve vakit zaman kusurlar yaptığım oldu. Lakin yalnızca hiçbir şey yapmayanlar yanılgı yapmaz. Ben ne yaptıysam ekibim, oyuncularım ve kent için yaptım. Çalıştığım her yerde en düzgünü olmak için gayret veriyorum ve bu manada işime kalbimi ve hislerimi da katıyorum.

Hakemlerle çok ateşli diyalogları olduğunu gördük. Unutamadığınız bir diyalog oldu mu hiç?

Hakemlerle saygısız bir diyaloğum hiç olmadı, o noktaya gelmedim. Hakemlerle olan münasebetimden de pişman değilim. Bazen çoka kaçtığım anlar oldu lakin hareketlerimi her vakit denetim ediyordum. Ben ateşli bir adamım ve kadrom için gerekli olanı yaparım.

Türk futboluyla Avrupa’nın büyük liglerindeki futbol ortasında gördüğünüz farklar neler? Sizce Türkiye Ligi şu anda nerede?

Türkiye dünyanın en yeterli 3 liginden biri değil lakin çok âlâ bir gelişim gösterdi. Bence şu anda Avrupa’da 5. ya da 6. sıradaki lig Türkiye Muhteşem Ligi. Avrupa ile ortasında büyük bir fark olduğunu düşünmüyorum. Kaliteli yabancı oyuncular geliyor ve yerli oyuncularla birlikte âlâ bir karışım oluşturulabiliyor. Onları nasıl yöneteceğini bildiğinde başarılı kadrolar ortaya çıkıyor.

Türk gruplarının son devirde Avrupa’daki başarısızlığının nedeni ne olabilir?

Avrupa’da çaba eden kadroları düşündüğümüzde 3 günde bir maç yapmak, rotasyonda daha çok oyuncu olmasını gerektiriyor. Başakşehir’in takımı genişti fakat onlar da ziyan gördü. Daima tıpkı oyuncuları oynatan ekipler mahallî liglerde ziyan görmüşlerdir. Dönemin birinci yarısında Sivasspor’a, geçen dönem Malatyaspor’a, Başakşehir’e bakın… İstikrarlı ve her yerde gayret verebilecek bir kadroya gereksiniminiz var.

Çok tartışılan bir husus, yabancı hududu. Türk oyuncuların gelişimi için sizce Türkiye’de yabancı sonuna sizce gereksinim var mı?

Yabancı sonu bence değerli değil. Türkiye’ye gelen yabancı oyuncular Muhteşem Lig’in kalitesini yükseltiyor ve Türk oyuncuların kendini geliştirmesini, daha yeterli oyuncular olmasını sağlıyor. Kayseri ve Gaziantep’te Türk oyuncuları oynattım zira onları beğeniyordum. Türk oyuncuların kalitesini, kattıkları pahası önemsiyorum ve yabancılarla birlikte gelişiyorlar.

Türkiye’de ya da Avrupa’da bir kadrosu seçebilecek olsanız, hangi ekipte çalışmak isterdiniz?

Bana ideolojimi, Gaziantep’te yaptığım üzere sıfırdan bir grup kurmamı sağlayacak bir kadroda çalışmak isterim. Hangi grupta çalışmak isterim diye sorarsanız, tereddüt etmeden hislerimi da işin içine katarak Gaziantep FK derim. Lakin yinelemek istiyorum ki Türkiye’de çalışmak isterim. Türkiye olmazsa da Avrupa’da kalmak ve kupalar için, Avrupa bileti için çaba etmek isterim. Rusya ve Polonya’dan tekliflere de bakıyorum.

Türkiye’deki en hoş anınız?

Türkiye’de geçirdiğim günleri hiçbir vakit unutmayacağım. Türkiye’de gittiğim kentlerde taraftarların benden imza istemesi, fotoğraf istemesi… Bunları unutamam. Muvaffakiyet nedeniyle beşerler beni tanıdı. Türkiye’yi seviyorum, insanlarını seviyorum, Türkiye benim ikinci konutum. Bir noktada Türk pasaportu almaya da çok yakındım. Yeniden bunun için çalışacağım, benim hala amaçlarımdan biri bu.

Son olarak Türk taraftarlara göndermek istediğiniz bir ileti var mı?

Türk taraftarları seviyorum. Nitekim tutkulular, sıcak kanlılar. Türk futbolunu seviyorum, Türkiye’ye çok hürmet duyuyorum. Umarım yaz aylarında bu virüs sorunları biter ve taraftarlar tekrar tribünlere dönerek, oyuncular ve teknik yöneticileriyle birlikte gruplarını destekleme talihini elde eder.

ALİ BUDAK

Ana Sayfaya Dön

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published.