Manisa Organize Sanayi Bölgesi’ndeki binlerce emekçiyi İzmir’den Manisa’ya taşıyan fabrika servis sahipleri taşıma fiyatlarının artan akaryakıt artırımları altında eridiği gerekçesiyle sanayi içerisinde uzun konvoylar oluşturarak aksiyon yaptı. Servis sahipleri ve sürücüler Şehirlerarası İşçi ve Öğrenci Taşımacıları Derneği öncülüğünde toplanma yerlerinde kederlerini lisana getirdikten sonra nakliyat kesiminin bittiğini simgeleyen temsili tabut gerisinde gıyabı cenaze namazı kıldı. Servis sürücüleri Türk bayrağını sarılı kelamda meftayı uzun mühlet omuzlarından taşıdıktan sonra çalışanları taşıdıkları minibüsün üzerine koyarak 20 kilometre boyunca seslerini duyurmaya çalıştılar.
‘BUGÜN YAŞADIĞIMIZ DÜŞÜNCELERİ HİÇBİR PERİYOT YAŞAMADIK’
Konvoy halinde Yunusemre ilçesi Aşağı Kayapınar mahallesine gelen esnaf burada “İndirimsiz kredi istiyoruz”, “Araçlarımızı yenilemek için KDV sıfırlansın”, “İnsanca yaşamak benim de hakkım” yazılı dövizler ile taleplerini anlattı. Burada kelam alan Şehirlerarası İşçi ve Öğrenci Taşımacıları Derneği Lideri Celal Atak şunları söyledi:
“Taşımacılık dalına yıllarını veren esnaflar olarak bugün yaşadığımız sorunları hiçbir periyot yaşamadık. Sevgili dostlar, 2 hafta evvel mazot 9,91 TL iken hesapladığımızda 16 kişilik bir minibüs için günlük maliyet 635 TL, 27’lik bir midibüs için günlük maliyet 783 TL, 46’lık otobüs için günlük maliyet 1.215 TL olarak hesaplamıştık. Ancak maalesef bu hesaplar her gün ve her saat esnafın aleyhine maliyetler artmaktadır. Dolar, euro uçuyor, uçtukça yedek kesim fiyatları da uçuyor, depomuzu bile 2 defa birebir fiyattan dolduramaz olduk.”
‘HER GÜNÜ ZİYANLA KAPATIYORUZ’
Bu durumun sürdürülebilir bir durum olmadığını belirten Atak, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Giderlerimiz dolar, euro üzerinden ve her saat masraflarımız artarken gelirlerimiz sabit kalmaktadır. Bizler siftah yapmadan dükkan kapatan esnaflarımızı gördüğümüzde üzülüyoruz, lakin bir taraftan da en azından rafta kalan, satamadığı eserin fiyatı artıyor diye düşünüyoruz. Lakin bizler hizmet dalında hizmete devam ederken bırakın kârı, her gün bir evvelki günden daha fazla ziyanla kapatıyoruz. Yani artık bizim bu mesleği bu kaidelerde yapmamız imkânsız bir hal almıştır. Esnafın bırakın toplumsal aktivite de bulunmasını, esnaf meskenden işe, işten konuta bir makine sisteminde yalnızca karnını doyurup, barınabilmek için çaba eden bir topluluk olmuştur.” (ANKA)
Kaynak: Gazeteduvar
