Bogdan’dan Obradovic’e övgüler: “Ondan çok şey öğrendim!”

Atlanta Hawks guardı Bogdan Bogdanovic, eski başantrenörü Zeljko Obradovic hakkında konuşarak, kendisine övgülerde bulundu.

Obradovic’in altında 2014-17 ortasında Fenerbahçe’de forma giydiği devirde Bogdanovic, EuroLeague’in 2010-20 ortası En Güzel Oyuncular takımında yer almış, İstanbul’da oynanan Final Four’da EuroLeaugue şampiyonluğu kazanmış, iki lig şampiyonluğu elde etmiş ve bir de Türkiye Kupası kazanma başarısına ulaşmıştı.

Son dört yıldır NBA’de forma giyen Bogdan, Kyle Hines’ın “The Players” podcastine konuk olarak, EuroLeague’in çok taraflı koçu hakkında şu açıklamaları yaptı:

“Zeljko kazanmak isteyen bir adamdır. Onun için kim olduğunuz değerli değildir. Genç ya da yaşlı olmanız fark etmez. Oynayabilirseniz, oynarsınız. Ekibinizin maç kazanmasına yardımcı olmak için oynarsınız. Mukaveleleri, genç ya da yaşlı olmanızı hiç önemsemez. Kazanmak ister sadece! Ben onunla kazanmayı, oyunu farklı görmeyi ve ekip olarak oynamayı öğrendim. Bu, basketbolu sizin için kolaylaştıran bir şey.

Dusko Vujosevic ile oyunum üzerinde daha çok çalışırdım. Bana daha kişisel şeyler öğretirdi. Zeljko kazanmak isteyen adamdı. Grubunuzun maç kazanmasına yardım edebiliyorsanız, oynardınız. Saklanmak üzere bir lüksünüz olmazdı. Maçı, oyuncuların kazanmasını beklerdi.”

“KAFASINA NAZARAN OYNAYAN HERKESİ UYARIRDI”

Bogdan, Obradovic’in oyunun farklı istikametlerini görmesini sağladığını şu sözlerle belirtti:

“Ondan çok şey öğrenmiştim. Bilhassa oyunun nasıl okunacağı ve oyuna nasıl farklı bakılacağıyla ilgili. Partizan’da bencil oynadığımı söylemeyeceğim ancak, orada oyunumla ilgili öteki bir opsiyon görmüyordum. ‘Skor üretemezsem, düzgün değilim’ üzere bir baş yapısına sahiptim. Zeljko bana işin farklı olan kısmını, oyuncular ortasındaki inancın ehemmiyetini gösteren kişiydi. Bu, basketbolu sizin için epeyce kolay hale getiren bir şeydi. ‘Anca bir arada kanca beraber’ zihniyetini bana öğreten adamdı.

Hiçbir oyuncu kendi başına nazaran oynayamazdı. Ben o denli oynamaya çalıştığımda bile, beni uyarırdı. Yalnızca beni değil, herkesi. En sevdiğim özelliği de buydu. Başlangıçta bu pek hoşuma gitmezdi olağan ki. Kimsenin gitmezdi. Fakat sonra vakitle herkes kendini daha yeterli hissetmeye başlardı. İşin aslını görürdünüz.”

Ana Sayfaya Dön

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published.